Voel je dat ook weleens? Bijna iedereen herkent het wel. Getriggerd worden door iets of iemand en dan ineens het gevoel hebben dat je ‘minder’ bent, of dat je niet goed genoeg bent. Bijvoorbeeld wanneer jouw leidinggevende kritiek heeft op jouw werk, of, dat je in het jaarlijks functioneringsgesprek te horen krijgt dat je niet ‘voldoende’ presteert. Ook in relaties worden we regelmatig geraakt op deze manier, wanneer onze partners of onze ouders, ons niet ‘echt’ zien, of ons op een bepaalde manier behandelen. Je kunt je er behoorlijk verdrietig door voelen. Dit soort gedachten triggeren vaak diepgaande emoties.
Tijdens een cursus die ik bijwoonde, mocht ik deelnemen aan een bijzondere opdracht. Ieder die ‘durfde’, mocht gaan staan, zijn/ haar naam uitspreken, en, zijn/ haar diepste overtuiging of kerngedachte delen met de groep. Het liet een diepe indruk op me achter. Verschillende mensen, van verschillende komaf, jong en oud. Grote sterke mannen, mooie lieve vrouwen, jonge meisjes en jongens, moeders, vaders etc, ze gingen allemaal staan. En dit is wat ze zeiden (namen zijn verzonnen);
‘Ik ben Lisa en ik ben niets waard’
‘Ik ben Kees, en ik ben dik en lelijk’
‘Ik ben Anne en ik ben het niet waard om van gehouden te worden’
‘Ik ben Pieter, en ik ben arrogant en irritant’
‘Ik ben Annemarie en ik ben dom’
‘Ik ben Paul en ik mag er niet zijn’
‘Ik ben Menno en ik ben een loser’
De één na de ander ging staan. Alsof iedereen niets liever wilde!? Het leek bijna onwerkelijk. Want een brandweerman is sterk en heeft vertrouwen in zichzelf, toch? En is zeker geen loser. Hoe kan het dan zijn dat Menno dit zo sterk voelt?
Het is eigenlijk super knap dat Menno dit voelt. Hij is zich er van bewust dat hij dit voelt en dat is een positieve ontwikkeling. Niet iedereen voelt of denkt deze gedachten te hebben. We geraken keer op keer in dezelfde patronen, maar we weten soms niet waarom. Het kan niet anders dan dat er een diepere laag in ons zit die hardnekkig probeert vast te houden aan wat ‘veilig’ is. Aan datgene dat ‘hij’ kent. Als een soort van conditionering lijken we telkens terug te vallen in diezelfde patronen.
Ik kwam het ook tegen in mijn werk waarin ik medewerkers en leidinggevenden heb mogen coachen. We praten in een zakelijke omgeving meestal niet over onze diepere lagen. We blijven liever in onze ‘rol’. Maar hoe mooi zou het zijn als het daar wél over zou gaan. Als we een stukje van onze ziel bloot zouden leggen. Onze kwetsbaarheid zouden laten zien. Wat een impact zou dat hebben! Want dan laten we zien wie we ‘echt’ zijn. En dat raakt!
Ik wil niet zeggen dat we nu ineens met iedereen moeten gaan delen dat we onszelf dik, stom of minderwaardig voelen ;), maar probeer je eens wat vaker kwetsbaar op te stellen. Deel met iemand hoe je je voelt, of laat de ander weten waarom je geraakt werd. Je zult merken dat jouw kwetsbaarheid, een directe impact heeft op de ander. Vanaf dat moment zul je elkaar anders gaan zien, en daarmee heb je misschien jouw patroon weer een klein beetje ‘doorbroken’.
Behoefte om hier eens verder over te praten? Let me know!
Linda Sweere
Tel: 06-39715210
info@zachtekracht.nl
