We zitten VOL, vol van emoties die hun plek niet meer kennen. We lopen VAST. De pijn komt als het ware vast te zitten in ons lijf. We kunnen dan niet meer ‘verder’, soms letterlijk geen stap meer zetten. We noemen dat; Burn-out. Het is inmiddels een begrip geworden, maar toch wordt er nog veel gespeculeerd over wat het nu precies is, of hoe het ontstaat.
Wanneer we kijken naar ons volledige leven, waar zie jij dan de beginselen van het ontstaan van een burn-out? Kijk je naar de afgelopen jaren? Kijk je naar je kindertijd? Kijk je naar jezelf of naar anderen? Ik geloof dat juist deze fases in ons leven ons de mogelijkheid geven om te groeien. Het laat ons nadenken en vooral voelen wie we zijn. De vermoeidheid, de pijn, dat is groei. Spirituele groei.
'We denken dat we niet goed zijn'
BURN-OUT gaat in de kern over GROEI. Ik zie het als een wake up call. Wanneer je ‘vastloopt’ dan is dat een signaal. Een signaal speciaal voor jou. Van generatie op generatie zijn velen van ons als kind ‘doorgeduwd’. Er was geen ruimte voor ‘luisteren naar je gevoel’, stilstaan of bewust leven. Dit heeft als gevolg gehad dat we als volwassenen soms niet meer echt weten wie we zijn. We leerden onszelf een houding aan die succesvol leek in de situatie van toen, die ons overeind hield en die nu soms nog steeds lijkt te werken (in de huidige maatschappij). Door het gevoel van afwijzing (een natuurlijk effect van onze opvoeding), doorgeduwd zijn en andere factoren uit ons leven, zijn we ‘dichtgegaan’. We durfden niet meer te vertrouwen op ons gevoel. We stopten het weg en zijn daarmee vergeten hoe het voelt om vanuit ons hart te leven.
Mijn ervaring is dat er in ons een dieperliggende overtuiging (gedachte) ontstaat tijdens ons leven die bijdraagt aan het moment van vastlopen of vollopen op latere leeftijd. We denken (en geloven) dat we NIET GOED ZIJN. Deze overtuiging gaat hand in hand met onze angst voor afwijzing. Dit alles ontstaat vaak al op jonge leeftijd en het is vanaf DAT moment dat we verwijderd raken van onszelf. Het is ook vanaf DAT moment dat we vergeten wie we in werkelijkheid zijn.
Uiteindelijk leidt dat naar een gevoel van extreme vermoeidheid. Je hebt dan het gevoel dat je ZO moe bent, dat je niet meer verder kan of wil. Je voelt als het ware dat je in een ‘verkeerde modus’ zit (ookal is dat soms onbewust). Je bent zo ver van jezelf verwijderd geraakt, of zo vaak OVER JE GEVOEL HEENGESTAPT (dat is wat we leren als kind), dat je letterlijk VOL zit. Vol met opgeslagen emoties die hun plek niet meer kennen. Er kan niet nog één stap bij. Je loopt over van emoties, vermoeidheid en (lichamelijke) pijn.
'We vergeten wie we zijn'
Wanneer jij dit ervaart, dan mag je van geluk spreken. Straf jezelf niet voor alles wat gebeurd is. Probeer niet te veroordelen de weg die jou hier heeft gebracht. Dit is JOUW MOMENT. Dit is jouw kans om weer in contact te komen met jezelf. Weer te gaan voelen dat jij goed bent en weer te gaan vertrouwen op jouw intuïtie. Heb jij het gevoel dat je ‘vol’ zit of voel je dat je niet meer verder kan op ‘deze manier’? Wees je dan bewust van de negatieve gedachten die je hebt over het feit DAT het zo is. Probeer het positieve er van te zien. Dit is jouw kans. Je bent het waard! Raakt het je? Bel, app of mail me gerust om eens te praten.
Linda Sweere
Tel: 06-39715210
info@zachtekracht.nl
